Zij-instromers in de gehandicaptenzorg vormen een groeiende en waardevolle groep binnen de sector. Niet in de laatste plaats bij Cosis, een zorgaanbieder voor mensen met een verstandelijke of psychische beperking in Groningen en Drenthe. Zij-instromers zijn mensen die, vaak na jaren in een andere branche te hebben gewerkt, ervoor kiezen om een betekenisvolle carrièreswitch te maken naar de zorg voor mensen met een beperking. Deze instromers brengen een frisse blik, levenservaring en vaak andere vaardigheden met zich mee, wat bijdraagt aan de kwaliteit en dynamiek van de zorg. Hun overstap is niet alleen een antwoord op het personeelstekort in de zorg, maar ook een teken van de aantrekkingskracht van een sector waarin menselijk contact en maatschappelijke betrokkenheid centraal staan. Annemarie, Lars en Wisse zijn zij-instromers bij Cosis. Hun bevlogen verhaal bewijst het gelijk van deze introductie.
Annemarie Onnes
„Als je als zij-instromer in de zorg gaat werken neem je een grote rugzak mee. Een rugzak die gevuld is met meer levens- en werkervaringen dan het werk in de zorg alleen. Een andere inbreng vanuit een andere achtergrond kan verfrissend, inspirerend of hier en daar zelfs ontnuchterend werken.”
Theater
Annemarie Onnes werkt als teamcoördinator in de Cosis locatie aan de Chopinlaan in Groningen. Het betreft een locatie voor volwassenen en ouderen met een ernstige, soms meervoudige, beperking. Het is een woonlocatie waar ook dagbesteding geboden wordt. „Ik heb het hier reuze naar mijn zin”, zegt Annemarie. „Ik had altijd wel het idee dat ik in de zorg zou gaan werken. Verpleegkundige zijn, dat leek me geweldig, maar na een aantal omzwervingen op werkgebied kwam ik pas daadwerkelijk in de zorg terecht. Maar dan als begeleider in de gehandicaptenzorg en niet als verpleegkundige”. Annemarie kwam na een auditie op de opleiding Kunst, Theater en Media terecht en vervolgens stond haar hele leven in het teken van theater maken. De volgende stap was een baan in de catering, onder anderen bij het Drents Museum in Assen.
Switch
„Toch zag ik mezelf graag werken in het zorgen voor mensen. In overleg met mijn partner besloot ik een switch te maken. Ik solliciteerde bij NOVO, tegenwoordig Cosis. Ik werd aangenomen en voelde meteen dat ik volledig op mijn plek was. Ik heb tijdens een BBL traject op verschillende plekken bij NOVO ervaring opgedaan. Een BBL-opleiding, een Beroeps Begeleidende Leerweg is een mbo-opleiding waarbij je werkt en tegelijkertijd één of twee dagen per week naar school gaat voor de theorie. Na een paar jaar als persoonlijk begeleider te hebben gewerkt wilde ik graag wat meer uitdaging, mezelf verder ontwikkelen in de sector. Ik heb toen de opleiding Management in de Zorg gedaan en nu ben ik teamcoördinator. Als teamcoördinator werk je dicht op de werkvloer. Op veel verschillende manieren heb ik dagelijks nauw contact met cliënten en collega”s.”
Droom
„Bij de Chopinlaan hebben we een aantal zij- instromers. Als locatie staan we daar zeer voor open. Als mensen vragen of ze een dagje kunnen meekijken om te proeven of het werken met de doelgroep iets voor ze is, zijn ze meestal van harte welkom. Ik heb zelf ervaren hoe motiverend het kan zijn om je droom na te jagen. Ik heb totaal geen spijt van de andere banen die ik heb gehad. Vanuit de theaterwereld neem ik veel creativiteit en improvisatievermogen mee in mijn werk. En vanuit de horeca het omgaan met veel verschillende mensen. Werken in de gehandicaptenzorg past helemaal bij mij. Elke dag ga ik voldaan naar huis omdat ik naar huis ga met het fijne gevoel dat ik heb bijgedragen aan een zinvolle dag voor cliënten en collega”s.”
Zoektocht
Het zijn de woorden van Wisse Boerma. Hij is leerling binnen de sector Kind, Jeugd en Gezin in Hoogeveen. Wisse: „In februari begon ik als leerling van de opleiding Maatschappelijke Zorg. Het leek ooit voorbestemd dat ik het melkveebedrijf van mijn vader over zou nemen. Echter, dat liep anders. Maar wat dan wel? In een zoektocht naar werktalenten, vaardigheden en interesses werd langzaam duidelijk dat ik het fijn vond om met mensen te werken. Mensen helpen en ondersteunen, langzaam met hen vooruitgang zien, dat was waar ik blij van werd. Dit inzicht bracht me bij Cosis. Ik ging werken met een groep jongeren, pubers wel te verstaan. Dat vind ik een boeiende groep met nog veel onontdekt terrein en soms wat uitdagend gedrag. Vanaf het eerste moment klikte dat uitstekend.”
Wisse Boerma
“Ik had geen idee wat werken in de zorg inhoudt. Het was altijd een ver van mijn bed show. Bij toeval kwam ik er mee in aanraking en ik kan alleen maar constateren dat ik mijn bestemming heb gevonden.”
Vooroordeel
Wisse: „Het voelde snel vertrouwd. Ik kan het iedereen aanbevelen die nog zoekende is qua werkrichting. Ik had het nooit kunnen denken dat ik hier terecht zou komen. Ik kom uit een cultuur waar zorg niet bij een man zou passen. Dat komt, kan ik nu zeggen, omdat men totaal geen beeld heeft van wat het werk daadwerkelijk inhoudt. Puur gebaseerd op vooroordelen dus. Uit eigen ervaring kan ik die vooroordelen pareren met een veel reëler beeld. Leren en werken in de zorg , ik ben er zeer gelukkig mee.”
Lars Meijerink
„Vroeger vonden vrienden van me dat als je als man in de zorg ging werken, je wel zo ongeveer de grootste „miet” moest zijn. Nu vinden ze het knap dat ik deze keus heb gemaakt en hebben er veel respect voor. Voor het werk dat ik doe en hoe ik er gekomen ben.”
Direct contact
Lars Meijerink werkt als teamcoördinator in woonlocatie voor mensen met een lichte verstandelijke beperking het Bastion van Cosis in Coevorden. Hij heeft het enorm naar zijn zin en volgens hem is het een van de beste keuzes die hij ooit gemaakt heeft. Lars: „Ik heb eerst als heftruckchauffeur gewerkt en daarna in de autobranche. Maar ondanks dat ik het daar wel naar mijn zin had, had ik steeds het gevoel dat mijn werkzame leven zich op een ander vlak zou moeten afspelen. Direct contact in je werk. Bij het autobedrijf genoot ik het meest van het directe contact met de klanten. Uit mijn directe omgeving kreeg ik de feedback dat ik goed was in contact maken. Uiteindelijk was het mijn moeder die me de laatste duw gaf om me te oriënteren in de wereld van zorg en welzijn.”
Sprong
Via een soort beroepenbeurs op een scholengemeenschap kwam ik in contact met Cosis. Na een gesprek en het doornemen van de aangeboden documentatie leek me dat wel wat. De zorg voor mensen met een beperking. Ik heb de sprong gewaagd en ben onder aan de ladder begonnen. Eerst appartementen van cliënten gepoetst en badkamers geschrobd. Ondertussen genoot ik enorm van het directe contact met de cliënten en had al snel door dat daar mijn bestemming lag. Ik ben toen een leertraject ingegaan voor begeleider. Een combinatie van leren en werken in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Daarna heb ik een opleiding gedaan voor persoonlijk begeleider en sinds een half jaar ben ik teamcoördinator. En ik geniet nog elke dag van het contact met bewoners en collega”s als ik op de locatie rondloop.”
Gevormd
„De keus voor een totaal andere beroepsrichting heeft me heel veel gebracht. Ik ben op een mooie manier gevormd door het werk dat ik doe. Je leert verantwoording nemen en keuzes maken. Geen dag is hetzelfde, dus de automatische piloot kan je wel vergeten. Ik ben er trots op dat ik risico”s heb durven nemen door een hele andere weg in te slaan. De kansen die ik heb gekregen bij Cosis heb ik ten volste benut en daar pluk ik nu de mooie vruchten van. Ik zou iedereen aanraden om de sprong te nemen, het was in elk geval voor mij de moeite en de investering waard.”
