Debby Nota
Leven zoals je dat graag wilt, ook als je ouder bent. Op een andere plek, een nieuw thuis. Regie houden waar mogelijk. Wonen met excellente zorg als dat nodig is. Zorg is zorgen voor elkaar, hoe eenvoudig of complex dat ook is. Bos en Meerzicht bij Oudemirdum is een erkende ouderenzorginstelling waar gastvrijheid en welzijn centraal staan.
„Het zijn cadeautjes”, zegt Debby Nota stralend over de gesprekken en voorvallen in Bos en Meerzicht. Al tien jaar is ze de spil in het voormalige zorgpension aan de rand van het Gaasterland. Wat 25 jaar geleden begon als sociaal pension, groeide uit naar een zorgorganisatie met woonfunctie. In 2013 nam Debby Nota het complex met zorgbedrijf over en professionaliseerde het naar de eisen van nu. „Ik heb het overgenomen met een heldere visie op ouderenzorg. Ik gun iedereen die ouder wordt de fijnste plek om te wonen als dat thuis niet meer kan. En ik gun iedere verzorgende de beste plek en omstandigheden om te werken. Ik wil excellente zorg bieden in een thuisomgeving.” Het is Debby Nota ten voeten uit. Gedreven, enthousiast en altijd de puntjes op de i. Werkend vanuit een heldere visie op hoe zorg hoort te zijn. Waar komt dat vandaan? „Ik heb dat voor het eerst gevoeld toen mijn jongere broertje leukemie kreeg en een week voor zijn achttiende verjaardag overleed. Hoe dat ging, heeft diepe indruk op me gemaakt. Daar heb ik geleerd dat zorg heel slecht kan uitpakken, dat het iets heel kwetsbaars is voor alle betrokkenen en dat je iedere dag tot het uiterste moet inspannen om de beste zorg te bieden.”
Werken vanuit visie
De zorg werd haar doel en dat begon met de HBOV- opleiding tot een verpleegkundige. Ze werkte in het ziekenhuis en de GGZ, leerde haar weg en vaardigheden. Langzaam stapte ze over naar leidinggeven binnen de zorg en volgde ook nog de opleiding Bedrijfskunde. Ze hielp mee een zorgbedrijf op te zetten en realiseerde zich dat ondernemen haar aanspraak. „Ik weet wat ik wil en wil dingen opbouwen en realiseren. Toen ik in gesprek kwam met de eigenaren omdat ze een directeur vroegen, wist ik wat ik wilde. Dit is wat ik wil. Ik heb Bos en Meerzicht van hen overgenomen en uitgebouwd tot wat het nu is: een gezond bedrijf, een erkende zorginstelling, waar 36 mensen op hun oude dag wonen en iedere zorg kunnen krijgen die ook maar nodig is. Een thuis waar je jezelf kunt en mag zijn, in het appartement dat je hier huurt. Een thuis waar je iedere zorg kunt krijgen die ook maar nodig is; die component staat los van het appartement dat je huurt. Maar op het gebied van zorg, doen we wat nodig is: van eenvoudige incidentele zorgvraag tot complexe en structurele zorg vanuit een WLz- indicatie tot palliatieve zorg aan toe. En dat doen we met 52 zorgprofessionals, dag in dag uit. Het welzijn van onze bewoners en gastvrijheid staat voorop. We willen graag dat mensen het hier iedere dag volledig naar hun zin hebben, kwaliteit staat voorop.”
Wie Debby Nota leert kennen, weet dat ze haar eigen visie heeft op hoe zorg hoort te zijn. Een tikje eigenzinnig? „Vanuit die diep gewortelde opvatting dat je de beste zorg moet bieden, zie ik dingen inderdaad op mijn manier. Maar het is veel breder dan dat: het gaat erom hoe je met elkaar omgaat en behandelt, wat je elkaar gunt. En ik hou niet van betutteling. Mensen kunnen uitstekend aangeven wat ze willen, hoe ze zich voelen, wat voor hen belangrijk is, wat hun leven maakt tot wat het is. Niets erger dan aan het einde van iemands lange en rijke leven vanuit een zorgsysteem gaan bepalen dat iets niet meer mag of kan. Als iemand al jarenlang iedere zondagochtend na een kerkdienst een lekker glaasje nuttigt, wie ben ik dan om dat te verbieden? Laat mensen zijn wie ze zijn, laat ze genieten en ga niet tornen aan zulke gewoontes. En wat we hier heel wezenlijk vinden: altijd goed, vers, eerlijk eten. Alles wordt hier in eigen huis klaargemaakt en we verdiepen ons in eten dat onze doelgroep aanspreekt en voor hen vertrouwd is. Herkenning is ook genieten. Net als de sfeer, de omgang met elkaar. Je thuis voelen, dat is waar het hier over gaat.”
“Zorg betekent mensen blijven zien”
Het betekent voor Bos en Meerzicht ook dat allerlei mensen er met elkaar wonen. „In de Nederlandse zorg is het heel gewoon geworden om vanuit systematiek en doelgroepen mensen bij elkaar te zetten, mensen van elkaar te scheiden. Dat wil ik niet en het hoeft ook niet. In de kleinschaligheid van Bos en Meerzicht gaan allerlei mensen met verschillende achtergronden en hun zorgvraag prima met elkaar om. Ze leven hier onder het zelfde dak, ieder met z’n eigen thuis maar vooral samen in een gemoedelijke omgeving. En wij organiseren daarvoor alles dat nodig is. Van zorg tot onderhoud, van certificering en audits tot keurmerken en HACCP. Natuurlijk gaat dat niet vanzelf, daar moeten we ons iedere dag voor inspannen, ons uiterste best voor doen. Maar ook na tien jaar op deze plek weet ik het heel zeker: goede zorg kan, als je dat graag wilt. Vanuit de gedachte dat onze bewoners centraal staan. Kwaliteit van leven, welzijn en gastvrijheid zijn ons fundament.”
De ongedwongenheid, de sfeer, de verhalen van bewoners. De opgetogen vrouw in rolstoel die stralend met een verzorgende terugkeert in Bos en Meerzicht na een wandeling buiten en haar geluk even deelt. Debby Nota: „Het is zingeving, dit is in contact zijn met elkaar. Dat is machtig. Je raakt elkaar, dat is een drijfveer van ons allemaal. De passie en het plezier om het beste voor onze bewoners te willen doen, dat elkaar te gunnen. Want zorg is vooral zorgen dat je mensen blijft zien!”
bosenmeerzicht.frl
