Friese woningen zijn nog steeds in trek. Goede tijden, ook voor Notariskantoor Ellemers in hartje Sneek. We ontmoeten er een enthousiast team en luisterend oor, voor persoonlijk of zakelijk juridisch advies. Hoe is de stand van zaken in notarisland? Notaris Femmy Smink belicht trends en cijfers.
In de Nederlandse cijfers over aantallen verkochte woningen en gepasseerde akten, zien we vooral dalende lijnen. Hoe zit dat? Femmy Smink: „De cijfers laten een algemeen landelijk beeld zien. Het woningaanbod blijft achter, rentes zijn gestegen, waardoor er minder huizen worden verkocht. En bij notarissen dus minder overdrachten en hypotheken passeren. Maar dat ligt in Friesland genuanceerder. Friese woningen zijn heel geliefd bij mensen uit Friesland, maar ook van daarbuiten. De trend uit coronatijd dat mensen ontdekten dat ze veel makkelijker op afstand van hun werk konden wonen, lijkt zich door te zetten. Zeker omdat wij in een prachtige, landelijke en voor het westen goed bereikbare omgeving wonen. Dat blijft aantrekkelijk en de verkopen in Friesland steken wat dat betreft, tot nu toe, gunstig af bij die van het westen van het land.”
Daadkracht en keuzes
„Daarnaast geldt voor ons de algehele trend van een stijging in het aantal testamenten en levenstestamenten. De familiepraktijk, zoals wij dat noemen, vertoont een stijgende lijn. Dat geldt ook voor onze scheepspraktijk, die in verhouding, mede door onze expertise, behoorlijk groot is. Deze bestaat uit aan- en verkopen van binnenvaart- en zeeschepen en het teboekstellen van vaartuigen. De stijging op dat gebied is ook in coronatijd begonnen.” U maakt zich geen zorgen over de Friese woningmarkt? „Uiteraard heb ik zorgen over de ontwikkelingen op de woningmarkt in het algemeen. Ook hier stagneert de woningmarkt, er is meer vraag dan aanbod. Dat is zorgelijk voor iedereen. Dat heeft met veel meer zaken te maken dan alleen vraag en aanbod. De stikstof- en klimaatproblematiek, gestegen prijzen van bouwmaterialen, personele tekorten in de bouw, het heeft allemaal effect op de woningvoorraad. Maar wat er in de breedte speelt, is naar mijn idee veel zorgelijker. De vraag naar woonruimte neemt alleen maar toe en de politiek blijft achter met het nemen van accurate beslissingen. Het blijft bij het signaleren van het probleem, maar noodzakelijke oplossingen blijven achterwege. Stikstof of toeslagen, migratie of woningbouw, het lijkt alsof er wordt gedacht dat het probleem zich vanzelf oplost. Ik begrijp dat de problemen waar wij in Nederland tegenaan lopen groot zijn en passende oplossingen moeilijk zijn en politiek op weerstand kunnen stuiten. Maar met niets doen en lapmiddelen voor de korte termijn alleen, komen wij er niet. De politiek lijkt zich moeilijk te kunnen verplaatsen in wat er onder de mensen leeft en speelt, terwijl juist nu direct contact met mensen, oplossingsgerichtheid en daadkracht vereist zijn.”
„Ik hoor natuurlijk bij mij aan tafel heel veel van allerlei verschillende mensen met diverse achtergronden. Er zijn weinig mensen die zich op dit moment geen zorgen maken en blij zijn met wat er in het land gebeurt. Wat denk ik ook lastig is te begrijpen, is dat voor ieder willekeurig beroep allerlei diploma’s, kwaliteitseisen en regels verplicht zijn en een minister van de ene op de andere dag van volksgezondheid wordt ingezet op volkshuisvesting, zonder ook maar enige kennis en ervaring op dit gebied. Dat gezegd hebbende: ik bekijk de dingen graag vanuit de positieve kant en ik denk graag mee in oplossingen, maar …….ik deel absoluut de bezorgdheid!”
Ik ben geen rechercheur
Femmy Smink zwijgt even en zegt: „Het mooie aan het notariaat is dat je zoveel mensen spreekt. Je staat midden in de maatschappij. Ze komen bij ons op kantoor niet alleen voor een handtekening of advies, maar ze kunnen zich uiten over wat hen persoonlijk bezighoudt. Daar krijg ik energie van. Oprecht…..ik heb een prachtig vak, een leuk kantoor met prettige collega’s, woon in een prachtige provincie, ik heb een leuk gezin…..er is ook nog heel veel om blij van te worden en van te genieten.”
Iets heel anders. U wordt als notaris steeds vaker ingezet als politieagent. U moet vanuit de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) toezien op de geldstromen van uw cliënten, de herkomst van gelden verifiëren van uw cliënten, noem maar op. Hoe voelt u zich in deze rol? „Ik ben notaris en niet opgeleid tot financieel rechercheur. Die kennis hebben we van huis niet, de middelen niet en het vereist kwaliteiten, die wij ons in korte tijd hebben moeten aanleren. Dat is een cultuuromslag, het vraagt tijd om er bedreven in te worden. Het werkt dan ook niet direct, zoals dat door de politiek is bedacht en wordt verwacht. De politiek legt graag verantwoordelijkheden waar ze naar mijn idee feitelijk niet thuishoren. Los van het feit, dat ik vind dat je als notaris altijd gedegen je huiswerk moet doen en je vanuit waarden, normen en gezond onderbuikgevoel moet blijven handelen en de regels van de wet moet volgen. Maar opsporing vind ik een taak van de overheid. Bovendien zie ik nadelige effecten in het verantwoorden van bijvoorbeeld verkoopopbrengsten. De WOZ-waarden zijn in het minst gunstige geval twee jaar geleden vastgesteld. Op dit moment lopen de verkoopprijzen terug en zie je steeds vaker, dat de WOZ-waarde aanzienlijk hoger ligt dan de verkoopprijs. Op ons rust dan weer de plicht te onderzoeken en goed te onderbouwen wat de oorzaak daarvan is en aan te tonen dat er niets mis is met een lagere verkoopwaarde. De invoering van de Wwft is op zichzelf goed geweest en heeft absoluut een functie, maar kost ook door de veranderende markt nog meer tijd.”
Luisteren en vragen stellen
„De vele mensen die bij ons komen, geven mijn vak betekenis. Het zijn de mensen, de persoonlijke gesprekken, die het voor mij leuk maken. Daar maak ik tijd voor. Wat ter tafel komt, blijft altijd binnen de vier muren van dit kantoor. Notaris zijn, betekent de taal van de mensen kunnen spreken. Het gaat om luisteren en vragen stellen in een steeds complexer wordende wereld. Met een knipoog naar de politiek …….dat zouden jullie ook moeten doen. Het leidt tot meer begrip, je komt tot oplossingen, die dichter bij de mensen liggen en dat leidt tot meer draagkracht voor de genomen beslissingen!”
